Αν το γήπεδο της Λιβαδειάς αποτελεί το ποδοσφαιρικό «σπίτι» του Στέφανο Ναπολεόνι όντας παίκτης του Λεβαδειακού, το γήπεδο της Κομοτηνής θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως το «εξοχικό» του.
Ο Ιταλός βλέπει Πανθρακικό και αφηνιάζει, καθώς σε δύο εκτός έδρας ματς έχει σημειώσει τέσσερα γκολ, οδηγώντας σε ισάριθμα διπλά τους Βοιωτούς. Μία μέρα μετά την επιβλητική του εμφάνιση ο Ρωμαίος επιθετικός μίλησε στο «Goal» για τη ρέντα κόντρα στην ομάδα της Θράκης, το ποδοσφαιρικό του έτερον ήμισυ Γιώργο Μπάρκογλου, τον Κίκε Ερνάντεθ, αλλά και τη ζωή στην πρωτεύουσα της Βοιωτίας.
- Δύο γκολ πέρυσι στην Κομοτηνή κόντρα στον Πανθρακικό, δύο γκολ και φέτος. Σου ταιριάζει το γήπεδο ή ο αντίπαλος;
«Ναι, δύο αγώνες, τέσσερα γκολ. Δεν υπάρχει λογική εξήγηση. Το γήπεδο και ο αντίπαλος απλώς μου φέρνουν τύχη».
- Πόσο σημαντική ήταν η νίκη επί του Πανθρακικού για την παραμονή στην κατηγορία;
«Εξαιρετικά σημαντική. Και τρεις βαθμοί περισσότεροι στον πίνακα και μια ανάσα μετά τις αποτυχίες».
- Εσύ και ο Μπάρκογλου έχετε πετύχει τα 7 από τα 8 γκολ της ομάδας σου. Δεν είναι μόνο ότι σκοράρετε, αλλά δημιουργείται φάσεις ο ένας για τον άλλον. Είναι θέμα χημείας;
«Η συνεργασία μας είναι πολύ καλή. Αισθανόμαστε καλά να παίζουμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Συνεννοούμαστε πολύ εύκολα, θα έλεγα με κλειστά μάτια. Ταιριάζουν οι κινήσεις μας και συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον. Και οι δύο επιπλέον έχουμε το στοιχείο ότι παίζουμε για την ομάδα, δεν είμαστε ατομιστές. Είμαστε ωραίο δίδυμο».
- Τι άλλαξε με την έλευση του Κίκε Ερνάντεθ στην ομάδα;
«Κυρίως η ψυχολογία και η αγωνιστική νοοτροπία. Είναι πολύ διαφορετικός από τον προηγούμενο (σ.σ.: Βούκοτιτς). Λόγω της αλλαγής χρειαζόμαστε και εμείς αλλά και αυτός χρόνο, για να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα».
- Σε κάθε σου γκολ που σημειώνεις δείχνεις το τατού με το Κολοσσαίο. Τόσο μεγάλη η αγάπη σου για την πόλη σου;
«Είναι και η μεγάλη αγάπη που έχω στην πόλη, αλλά και ότι εκεί ζει η οικογένειά μου. Με αυτό τον τρόπο την έχω πάντα μαζί μου. Αφιερώνω τα γκολ σε αυτούς και τους δείχνω ότι τους σκέφτομαι».
- Οι προσωπικοί σου στόχοι; Θα ήθελες να κάνεις ένα βήμα παραπάνω σε κάποιο ελληνικό σύλλογο ή στόχος σου είναι κάποια στιγμή να επιστρέψεις στην πατρίδα σου;
«Προς το παρόν σκέφτομαι μόνο τον Λεβαδειακό. Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Ασφαλώς, όπως και κάθε ποδοσφαιριστής που είναι νέος, ονειρεύομαι να εξελίσσομαι. Να κάνω συνέχεια βήματα ανόδου. Το μεγάλο μου όνειρο είναι να παίξω κάποια στιγμή στην ομάδα της καρδιάς μου, τη Ρόμα. Αλλά δεν αποκλείω προοπτική να βρεθώ σε κάποια μεγάλη ομάδα της Ελλάδας».
- Πώς είναι η ζωή στη Λιβαδειά; Σου έχει κάνει κάτι εντύπωση στους Ελληνες;
«Μου αρέσει γιατί η Ελλάδα θυμίζει την Ιταλία. Η ζωή είναι ήρεμη. Μπορώ και αφοσιώνομαι μόνο στο ποδόσφαιρο. Τις περισσότερες ώρες μένουμε σπίτι με τη Ρομπέρτα (σ.σ.: η σύντροφός του) και δεν έχω δει πολλά πράγματα καθώς είμαι λίγο τεμπέλης. Εχω πάει Αράχοβα και Δελφούς. Η Λιβαδειά είναι ο ιδανικός τόπος να παίζεις μεγάλο ποδόσφαιρο».
Ο άγνωστος Ναπολεόνι
Αποτελεί "ανακάλυψη" της παλιάς δόξας της Γιουβέντους, Ζμπίγκνιου Μπόνιεκ, ο οποίος το 2005 τον πήρε από την ομάδα Νέων της Τορ Ντι Κίντο και τον πήγε στη Βίτζεβ Λοτζ.
Σε ηλικία 18 ετών αρνήθηκε πρόταση της Λάτσιο, τονίζοντας: «Είμαι φανατικός φίλος της Ρόμα».
Στην Πολωνία του κόλλησαν το παρατσούκλι «Ναπογκόλ».
Πέρυσι τον Δεκέμβριο, λίγο προτού έρθει στην Ελλάδα και τον Λεβαδειακό, χτύπησε τατού με το Κολοσσαίο.
Στο περσινό παιχνίδι Λεβαδειακός - Πανιώνιος ένα όνειρό του έγινε πραγματικότητα καθώς βρέθηκε αντίπαλος με τον Αλβάρο Ρεκόμπα. Μετά το τέλος του ματς αντάλλαξε φανέλες με τον Ουρουγουανό.
Πέρα από ιταλικά, μιλάει αγγλικά και ισπανικά, γεγονός που τον βοήθησε να προσαρμοστεί εύκολα τόσο στην Πολωνία όσο και στην Ελλάδα.
Πηγή: Sentragoal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου